Aktori Enver Petrovci, në televizionin T7 i quajti “katunarë” mërgimtarët që nuk ua mësojnë gjuhën shqipe fëmijëve të tyre. Sipas tij të qenurit katundarë është një e keqe në vetvete.
Aktori kosovar Enver Petrovci, në një intervistë të vitit 2016 për gazetën nacionaliste serb “Kurir”, fliste me nostalgji për ish-Jugosllavinë dhe kohën e kaluar si aktor teatri dhe filmi në Beograd. Në të njëjtën kohë shpreh pakënaqësi të madhe për jetën në Kosovë, për të cilën thotë se është “jetë në diktaturë”.
Mediumi serb Kurir, kishte intervistuar Petrovcin dhe artikulli kishte titullin “ENVER PETROVCI PËR KURIR: Detyra e artit është të pajtojë vëllezërit serb dhe shqiptarë.” https://www.kurir.rs/zabava/pop-kultura/2175483/enver-petrovci-za-kurir-zadatak-umetnosti-je-da-pomiri-bracu-srbe-i-albance
“Politikanët nuk duhet të bëjnë asgjë radikale dhe kundër mentalitetit të popullit të tyre. Detyra jonë nuk është të përhapim urrejtje, por dashuri,” kishte thënë Enver Petrovci.
Enver Petrovci po ashtu tregon për një bisedë me ish presidentin serb, Boris Tadiq.
“Gjatë qeverisjes së tij, Boris Tadiq i tha drejtorit të teatrit të më jepte gjithçka që doja. Nje nder i madh. Atëherë nuk kisha nevojë për asgjë, por tani do t’i telefonoja me kënaqësi për t’i thënë se dua të luaj Mitket (qesh),” thoshte Petrovci për mediumin serb Kurir.
Përpos në Kurir, Enver Petrovci e kishte dhënë një intervistë edhe për Nada Andrejeviq Keleri në gjuhën serbe. Në këtë intervistë, Enver Petrovci tregon se përse e thirri në telefon ish presidenti serb Tadiq dhe pse e falënderon kaq shumë atë. Ai gjatë intervistës po ashtu tregoi se gjuha profesionale e tij është serbishtja. Po ashtu, ai tregon se ka mbjellë lule në varrezat serbe.
Ja një pjesë e intervistës:
Intervistoi: NAĐA Andrejević KELERI Enver Petrovci: Gjuha ime profesionale u bë serbishtja. Kur isha në Shqipëri një vit më parë, ata flasin shqip tepër shpejt, por u thashë se do të flisja më mirë se ata. Unë do t’u tregoj se si të flasin gjuhën e vërtetë të skenës letrare shqipe. Ata qeshën me mua. Unë bëra një shfaqje atje, nëse do të bëja një tjetër – patjetër do t’u tregoja se si të flasin gjuhën e vërtetë të skenës shqipe. E dua dhe i kushtoj rëndësi gjuhës së skenës. Në jetë mund të bëj gabime – por në skenë – kurrë! Intervistuesja: Për vite me radhë, mediat u përpoqën të nxjerrin diçka të shëmtuar nga ju për Beogradin… Isha mysafir i një emisioni serb të lirë dhe them – pse të gjithë më pyesni se çfarë keq më ka ndodhur në Beograd, pse nuk më pyesni se çfarë të mirë më ka ndodhur në Beograd? Vetëm lajmet e këqija janë lajme të mira. E dini sa gjëra të bukura më kanë ndodhur në Beograd. Pakrahasueshëm më shumë se sa ishte ndoshta diçka e shëmtuar, gjë që është normale. E njëjta gjë këtu, më pyesin me vrazhdësi. Ja, le të themi se kam mbjellë lule në varrezat serbe, pse nuk flisni për këtë. Që dikush të pyesë – kush e bëri këtë dhe të thotë – bravo! Dhe po ta zhvillosh te njerëzit, që edhe ata.. Imagjinoni sikur unë – Zoti na ruajt – të pështyja në varreza… Ata do ta shumëfishonin atë. Mirësia duhet të shumëfishohet, jo e keqja! Intervistuesja: Për festën gjysmëshekullore të “Atelje 212”, presidenti i atëhershëm Boris Tadiq ju ftoi dhe ju tha: “Çfarë dreqin do të bëni, publiku ju do dhe ky është vendi juaj”. Pse nuk u ktheve? Enver Petrovci: E falënderoj atë një milion herë për këtë. U largova sepse kisha shumë punë për të bërë në Prishtinë. Po bëja teatër në atë moment dhe nuk mund ta lija. Pas telefonatës sime, ai thirri menjëherë drejtorin e Teatrit Kombëtar dhe i tha – plotësojini zotërisë të gjitha dëshirat! Ai tha që të vini nesër për të bërë një marrëveshje. Por unë u largova atë mbrëmje. Sepse, po të kisha shkuar të nesërmen për termin, do të kisha qëndruar në Beograd. Në çdo rast e falënderoj. Ajo thirrje e tij do të mbetet në historinë e biografisë sime. Në gazeta, ka mbishkrime – një yll i ri ka lindur, dhe unë kam filluar të pëlqej. Unë qëndroj në Beograd dhe nuk shkoj kurrë në Amerikë. Kështu ishte. Mira më mashtroi, ashtu. Intervistuesja: Por a është kjo arsyeja pse keni bërë një karrierë të madhe në Beograd? Enver Petrovci: Eshte e vertete. Ishte ajo që ndodhi. Më pëlqeu popullariteti. Në çdo hap – njerëzit më përkëdhelin, më duan… Çfarë do të hidhja për hir të Amerikës. Dhe, po, kështu më thotë Mira – atje do të jesh gjithmonë mysafire! Por kur ndodhi popullariteti, më pëlqeu.